Outback

In mijn vorige bericht typte ik al dat het volgende over de Outback zou gaan. Daar gaan we……

Op vrijdag 29 februari ging het avontuur door. Doel: de outback in richting Alice Springs om Ayers Rock, Olgas en Kings Canyon te bezoeken. Nu is Australië ietsje groter dan Nederland…. We hadden dan ook +/- 2200 km voor de boeg. Vanuit Cardwell rijd je eerst een stuk terug langs de oost kust en in Townsville draai je de snelweg op de outback in. Na een uur of twee zagen we dan ook onze eerste Road-Train. Dit zijn vrachtwagens, alleen hebben deze 3 tot 4 trailers en zijn maximaal 53,5 meter lang. Twee keer kijken dus als je in moet halen. Het mooiste aan deze dag was eigenlijk dat het weer alleen maar beter en beter werd naarmate we meer het binnenland inreden. We vertrokken vanuit Cardwell in de stromende regen en bij onze stop in Charter Towers was de hemel helder blauw met een heerlijk zonnetje. De zon zou ons de komende dagen niet meer verlaten……. De dag werd afgesloten met een filmpje op de laptop en toen onze tent in. Jaja, het is weer kamperen geblazen!!!

Op zaterdag 1 maart weer vroeg de auto in om de reis voort te zetten. Doel: Mount Isa. Deze dag kwam het echte outback gevoel naar boven. Honderden kilometers kom je werkelijk niemand tegen en zie je alleen maar kleine boompjes en zand om je heen. Oneindige wegen schieten onder je door. Een hele aparte ervaring. Het enige wat je soms ziet is een wilde kudde koeien of een dode kangaroe, deze worden vooral ’s nachts door de Road-Trains platgereden. De (voor ons) eerste roadkill werd deze dag een feit. Niels reed en uit het niets schoot er een hele zwerm de kleine vogeltjes voor de auto langs. +/- 5 van deze vogeltjes hebben de gril van de Ford Falcon als dodelijk wapen ervaren. Na een lange en vooral warme(tussen 30 en 40 graden) dag kwamen we aan in Mount Isa. Onze tent weer op een camping geplant en een beetje de stad verkennen. Mount Isa staat bekend om haar mijn en ook deze is op de foto gezet. Op zich leuk om te zien maar we waren hier puur op doorreis.

Op zondag 2 maart ging de reis richting Tennant Creek. Ook deze dag bracht veel warmte met zich mee en het rijden begon al een beetje te vervelen. Aangekomen in Tennant Creek deed ik een ontdekking die niets te vroeg was. Ik kijk toevallig naar de banden van de Ford Falcon en wat zie ik daar…. Juist, het canvas kwam al door de banden heen. De binnenkant van de voorbanden waar dan ook volledig versleten. Nu zie je in de outback alleen maar kapotte banden langs de weg liggen. Vele krijgen hier een klapband vanwege de hitte. We kunnen dan ook concluderen dat we geluk hebben gehad. Een klapband is nooit een pretje, laat staan in ‘the middle of nowhere’.Na wat boodschappen en het bekijken van ‘echte’ aboriginals (wat is dit een lui volk zeg, pfffff) hebben we geprobeerd een plaatselijke mijn te bezoeken. Helaas, vanwege renovatie gesloten. We hebben onze tijd maar doorgebracht aan het zwembad en wat eten klaargemaakt. Na een scarface sessie op de laptop werd de tent al snel gevonden om de nodige rust te pakken.

Maandag 3 maart begon met het zoeken naar een bandengarage. Die was snel gevonden en om half 10 stond de auto alweer klaar met 2 nieuwe uitgebalanceerde bandjes, we konden er weer tegenaan! Einddoel van de dag was Alice Springs, waar we rond 4 ’s middags arriveerde. (Onderweg is een stop gemaakt bij de Devils Marbels, een erg mooi stukje Australië en een heilige plek voor de Aboriginals. Ondanks de duizenden vliegen hebben we ook hier een aantal mooie foto’s kunnen schieten.) Na het verkennen van de stad en de nodige boodschappen zaten we rustig bij ons tentje en raakte we in gesprek met ‘onze buurman’. Een ozzie, genaamd Jaydee en op reis in zijn eigen land. We vertelde hem dat we Ayers Rock, Olgas en Kings Canyon wilde bezoeken. De beste man wilde dit ook heel graag bezoeken, alleen waren alle touroperators volgeboekt tot 10 maart. Hij bood ons een bedrag van 350 dollar(dat kost een tour) als die met ons kon meerijden. Dit aanbod konden we niet laten schieten, de benzine kosten lopen al uit de klauwen, op deze manier kon er veel worden bespaart. Na een paar biertjes en de nodige gezelligheid werd het luchtbed weer opgezocht.

Dinsdag 4 maart werd dan eindelijk één van onze doelen bereikt, Ayers Rock. Na een reis van +/- 3 uur kwamen we met onze nieuwe kameraad aan in Yularu(een resort/campingplaats 10km bij Ayers Rock vandaan). We deze middag onze tentjes opgezet, de nodige boodschappen gedaan en het zwembad bezocht. Na het avondeten gingen we dan voor ons eerste bezoek aan Ayers Rock. Bij zonsondergang veranderd deze grote rots van kleur. Het is natuurlijk gewoon een rots maar het was werkelijk indrukwekkend om te zien, iets was niet op foto vast te leggen is!! Na deze mooie natuurervaring zijn er wat biertjes op de camping genuttigd om bijtijds het bed weer in te duiken.

Woensdag 5 maart ging het wekkertje weer vroeg, 06.00 uur. Opnieuw werd Ayers Rock bezocht om deze te bekijken bij zonsopgang. Ook dit was weer leuk om gezien te hebben maar niet zo mooi als de zonsondergang. We wilden heel graag de Ayers Rock beklimmen, helaas was dit niet mogelijk. Er was één of andere oefening die dag, pech voor de toeristen deze morgen!!! Na een kleine wandeling zijn we de auto ingestapt. We hebben een rondje om de Ayers Rock gereden, de nodige foto’s geschoten en de trip voortgezet richting de Olgas. De Olgas liggen +/- 1 uur rijden vanaf Ayers Rock. We hebben een wandeling gemaakt en genoten van het moois wat moeder natuur hier heeft neergezet. Dit is geen grote rots maar een gebergte dat bestaat uit alleen maar kleine stenen die nu één geheel vormen. Na deze mooie wandeling moesten we de auto weer in om naar Kings Canyon te rijden. 10 km Vanaf de Kings Canyon zelf is een resort met kampeergelegenheid. Hier hebben we dan ook snel onze tentjes geplaatst. De volgende dag zou Kings Canyon bezocht worden. Na een potje pool in de bar is er het nodige eten ingeslagen. Het werd een bbq aan het zwembad, met de nodige biertjes werd dit erg gezellig. Uiteindelijk waren we nog te lui om het luchtbed op te blazen en hebben we onze nachtrust op de harde grond doorgebracht.

Donderdag 6 maart kwamen we ’s morgens wat minder snel op gang, hoe zou dat toch komen!?! Al met al waren we om 9 uur klaar om te vertrekken richting Kings Canyon, naar mijn idee het mooiste stukje van Northern Territory. Er was een keuze uit twee wandelroutes, kort en lang. We hebben uiteindelijk de lange genomen, achteraf een goede keus. De ‘canyon’ zelf en het gebied eromheen is in één woord: SCHITTEREND….(zie foto’s) Na een 3 uur durende wandeling stapte we dan ook moe maar voldaan de auto in. De 55 jarige ozzie had het duidelijk zwaarder dan ons, die lag dan ook binnen 5 minuten in de zevende hemel op de achterbank! Rond 5 uur waren we dan terug in Alice Springs…..

Na een dag rust in Alice Springs is de reis door gegaan richting Darwin(+/-1500km). Er is overnacht bij een Roadhouse om uiteindelijk op 9 maart in Darwin te arriveren.

Jullie horen weer van me,

Gr. RL